ေလအေ၀ွ႔မွာ...
က်ေနာ့ရင္ခုန္သံေတြ...
ေပ်ာ္ၿမဴးယိမ္းထိုးေနလို႔.....
နတ္ဆရာအသက္သြင္းသလို....
ဒီရာစုႏွစ္ေတြေအာက္....
က်ေနာ့...စနစ္ေတြေပ်ာက္ဆံုးကုန္တယ္....
တုန္ခါလြန္းတဲ့...
ဘယ္ဘက္ရင္အံုအၿခမ္းက...
တခါတခါ....အရာခပ္သိမ္း....
ကင္းမဲ့တိတ္ဆိတ္လို႔.....
အာဒံ...ဧ၀ ေၿပာသလိုဆို...
သူမဟာ....
က်ေနာ့ နံရိုးတစ္ေခ်ာင္းေပါ့....
မင္းအတြက္ မလံုေလာက္ဖူးဆိုရင္....
ဒီနံရိုးေအာက္က...
ႏွလံုးသားအၿဖဴတစ္ခုကိုပါ....
ယူေဆာင္ခြင့္ရွိတယ္...
ရင္ခုန္ၿခင္းအတတ္ပညာနဲ႔...
မင္းေက်ာင္းေတာ္၀င္ခြင့္...
ငါ....အခါခါက်ရွံုးေနတုန္းပဲ...
ေခါင္းေလာင္းထိုးသံၾကားတိုင္း...
ဒီေက်ာင္းသား....ေၾကာက္လန္႔ေနတုန္း...
၀င္ခြင့္ေပးပါကြယ္....
မင္းႏွလံုးသား.... ေလးခန္းထဲက
ေခ်ာင္တေနရာရာပဲၿဖစ္ၿဖစ္...
ငါ....ခိုလႈံခြင့္ရခ်င္တယ္...
အလြမ္းဖြဲ႔ေတးေတြလည္း....
အသံေတြေတာင္..ေၿခာက္ကပ္လို႔...
ငါ့...ဗီးနပ္ရယ္....
ဒီဥယ်ာဥ္ၾကီးထဲ...
ငါက...ပန္းပ်ိဳးယံုပါ...
မင္း...ခူးခ်င္ခူး...
ေၿခခ်င္ေၿခ....
မင္းေစရာေပါ့....
ေစတနာရွိခဲ့ရင္....
ဒီငမိုက္သားကို...
ေရေလာင္းေပါင္းသင္ေပးပါ....
ၿဖဴစင္ၿခင္းရဲ႕..အနက္ရွိုင္းဆံုးမွာ....
သူမ...ေတြ႔ဖူးၿခင္းမရွိေသးတဲ့...
တလွပ္လွပ္ႏွလံုးခုန္သံေတြရွိတယ္....
ဒီအခ်စ္ေတြအတြက္.....
ပစ္ဒဏ္ခ်မယ္ဆိုရင္ေတာင္....
အယူခံေလးေတာ့ေပး၀င္ပါ....
"က်ေနာ့ကို...သူမႏွလံုးသား..
တိုက္တစ္ခန္းမွာ...
တစ္သက္တစ္ကၽြန္းခ်ေပးပါ..."
ကြမ္းတရာ..ေရတမႈတ္...
ဒီအာဟာရေတြလည္း...မလိုအပ္ပါဘူး...
တစ္သံသရာလံုး...
လံုေလာက္ၿငိမ္းခ်မ္းေစမယ့္....
သူမ...အၾကည့္တခ်က္ေလးပဲ....
ေပးသနားေတာ္မူပါ...
0 comments:
Post a Comment